czołg zdalnie sterowany

Mama: Gdzie idzie Damian?

Adaś: Powiedziałem mu ‚nu-nu-nu’, więc poszedł się przebrać za smutnego Damiaśka i zaraz wróci i będzie płakał.

Każdy z nas ma takie chwile, kiedy jest mu smutno. Czasem smutek wywołuje jakiś czynnik, jakieś wydarzenie lub osoba, innym razem jest nam smutno, bo tak. Bo potrzebujemy, żeby nas ktoś przytulił, bo potrzebujemy chwili uwagi, bo potrzebujemy, aby ktoś nas wysłuchał, albo zwyczajnie nawet po cichu był obok. Brak zrozumienia powoduje jeszcze większy smutek i przeradza się w złość. O ile dla smutnych i zezłoszczonych dorosłych jesteśmy dość wyrozumiali, o tyle smutnym i zezłoszczonym dzieciom często przypinana jest łatka ‚niegrzecznych’. czołg zdalnie sterowany

Warto pamiętać o tym, że dzieci to mali ludzie, którzy czują i reagują na bodźce tak samo jak dorośli, a czasem nawet intensywniej. Ile razy dorośli mamroczą pod nosem, że chętnie by komuś przywalili, ale się hamują? Dobrze uświadomić sobie, że dzieci mają takie samo prawo do smutku i złości jak my, a potrzebują wtedy naszego wsparcia sto razy bardziej. Bo sto razy mniej potrafią panować nad emocjami i sobie z nimi radzić. Komunikują smutek i złość na odpowiednie do wieku sposoby – płacz, krzyk, niekiedy agresja w stosunku do przedmiotów lub osób. Nie są niegrzeczne, tylko nie umieją w inny sposób wyrażać emocji.

czołg zdalnie sterowany

To my jesteśmy od tego, żeby nauczyć nasze dzieci radzenia sobie ze złością. Od tego, żeby nasze dzieci umiały nazwać swoje uczucia i umiały nam o nich opowiedzieć. Żeby chciały nam o tym mówić, a nie obawiały się nazywania ich niegrzecznymi. Żeby nie tłumiły w sobie żalu, tylko potrafiły dać upust emocjom lub znały sposoby, aby agresję rozładować w inny sposób niż na ludziach czy przedmiotach. Bo mają prawo, aby się złościć, tak samo jak my.

Radzenie sobie ze złością u rodzeństwa mamy już poniekąd wyćwiczone. Chłopaki potrafią robić sobie nawzajem złośliwości, gniewać się na siebie i robić sobie przykrości. Niekiedy udaje im się samodzielnie dogadać i załagodzić konflikty, ale są też sytuacje, w których musimy wkroczyć do akcji i szczerze porozmawiać o zaistniałej sytuacji, znaleźć wspólnie rozwiązanie. Pozwalamy każdemu dojść do głosu i przedstawić swój punkt widzenia. Analizujemy sytuację, chcemy żeby każdy z nich wiedział, jakie emocje wywołała dana sytuacja u każdego z nich. Żeby każdy z nich nabrał empatii, wiedział co czuł drugi i sami potrafili wyciągnąć wnioski.

czołg zdalnie sterowany

Konflikty w rodzeństwie są tak normalne jak miłość rodzeństwa do siebie. Umieją ze sobą rywalizować, ale też potrafią doskonale współpracować, dlatego lubimy organizować im różne atrakcje i aktywności, wymagające od nich konieczności współpracy. Budowania poczucia, że grają w jednym zespole, są dla siebie wsparciem. Raz jest to gra w piłkę nożną, zespołowa zabawa w chowanego, gdzie razem szukają kryjówki, wspólne rozpalanie ogniska, innym razem park linowy, a potem wspólnie obmyślany plan bojowy w pancernych manewrach w lesie. czołg zdalnie sterowany

Nic tak przecież nie jednoczy jak wspólny wróg. Dlatego do lasu zabieramy zdalnie sterowane czołgi, aby po rozgrzewce w parku linowym, wspólnymi siłami szturmem najechać na atakujące komary. Tym razem precyzja i dobry plan mogą zaważyć na losach każdego z czołgów, gdyż wyposażone zostały w czujniki wykrywające siebie nawzajem.  Jeśli wykonamy nieprzemyślany strzał, możemy zestrzelić naszego towarzysza. Ale spokojnie – strzały oddajemy wyłącznie radiowo, bez nabojów, więc wystarczy naładować wcześniej akumulatory. Braterska moc nie ma tutaj jednak sobie równych. Komary strzeżcie się, nadchodzimy! czołg zdalnie sterowany

Dziękuję za odwiedziny! Po raz kolejny udało mi się uratować swój idealny świat przed zagładą! Jeśli podoba Ci się ten post i uważasz, że mógłby być przydatny, to udostępnij go swoim znajomym na Facebook’u lub napisz w komentarzu, że tu byłeś – z przyjemnością życzę Ci miłego dnia 🙂